Sunday, June 3, 2012

အထီးက်န္ေႏြဦး

အရိုးအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့
ရြက္ေျခာက္တစ္ပင္ရဲ႕ေအာက္မွာ
ငါထုိင္ေနတယ္..... ခ်စ္သူ ......
တစ္ခ်ိန္က အတူထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ....
ထိုင္ခံုေလးမွာ ............. အခုေတာ့
ငါတစ္ေယာက္တည္းေပါ့
ေလအေ၀ွ႕မွာေၾကြလြင့္သြားရွာတဲ့ 
 သစ္ရြက္ေလး........
 ေျမခခဲ့တာကို ေငးၾကည့္ရင္း..........
ငါ.....မင္းအတြက္ မ်က္ရည္ေတြ..........
 ေျမခခဲ့ဖူးတာကုိ ျပန္သတိရတယ္.....ခ်စ္သူ.......

ေ၀ေ၀ၿဖိဳး (ၿမိတ္)

2 comments:

  1. ကဗ်ာေလးေကာင္းလိုက္တာ ခံစားအားေပးသြားပါတယ္..

    ReplyDelete
  2. ရြက္ေျခာက္ပင္ေတြကကဗ်ာပါပဲ

    ReplyDelete